Towarzystwo Nauk Behawioralnych
Stowarzyszenie Nauk Behawioralnych (ABS) jest organizacją pozarządową z siedzibą w Bułgarii,
który koncentruje się na dziedzinie psychologii behawioralnej, badaniach i
interwencja kryzysowa. Badamy skrzyżowanie myśli, emocji i zachowań.
Psychologia behawioralna bada, jak mózg wpływa na nasze zachowanie. Do podstawowych umiejętności naszych ekspertów należy umiejętność prowadzenia badań i analiz. Mają doskonałe umiejętności komunikacyjne i potrafią ściśle współpracować z innymi ludźmi, w tym z innymi psychologami. ABS Bułgaria wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu psychologii behawioralnej, anormalnej i rozwojowej.
Badamy trendy behawioralne, perspektywy teoretyczne i ustalenia empiryczne. Stosujemy te ramy również do analizy ludzkich myśli i zachowań w drodze badań.
Nasz zespół rozwija umiejętności naukowego rozumowania i rozwiązywania problemów niezbędne do gromadzenia, oceny i stosowania informacji psychologicznych. Projektują i realizują plany badawcze dotyczące procesu naukowego i czynników społeczno-kulturowych. Krytycznie oceniając ustalenia, uczniowie mogą wyciągać wnioski na temat zjawisk psychologicznych.
ABS Bułgaria koncentruje się również na interwencji kryzysowej jako krótkoterminowej technice zarządzania, mającej na celu ograniczenie potencjalnych trwałych szkód dla osoby dotkniętej kryzysem.
Uzyskujemy podstawowe informacje, nawiązujemy pozytywne relacje, omawiamy wydarzenia i zapewniamy wsparcie emocjonalne. Zastosowany model interwencji obejmuje stabilizację, potwierdzenie, ułatwianie zrozumienia, zachętę, powrót do zdrowia i poradnictwo. Pomagamy ludziom wrócić do normalnego poziomu psychicznego po kryzysie.
Wykorzystujemy osiągnięcia i metody nauk społecznych, behawioralnych oraz praktyki zawodowej w życiu publicznym, mające na celu rozwiązywanie zadań zrównoważonego rozwoju jednostki i społeczeństwa.
Ukończono do chwili obecnej:
Prowadził kampanie na rzecz inteligencji emocjonalnej i asertywnych zachowań.
Do tej pory w kampaniach wzięło udział ponad 30 młodych ludzi
Asertywność to cecha bycia asertywnym i pewnym siebie, bez bycia agresywnym. W psychologii i psychoterapii jest to umiejętność, której można się nauczyć i sposób komunikacji. Dorland’s Medical Dictionary definiuje asertywność jako formę zachowania charakteryzującą się pewnym oświadczeniem lub potwierdzeniem twierdzeń bez potrzeby dowodu; ugruntowuje czyjeś prawa lub punkt widzenia, nie powodując agresywnego zagrażania prawom innej osoby (przyjmując pozycję dominującą) lub uległego pozwalania innej osobie na ignorowanie lub odmawianie jej praw lub punktu widzenia.
Jest uważana za kluczową umiejętność życiową i zalecana do rozwoju dzieci. Asertywność to umiejętność komunikacyjna, której można się nauczyć, a umiejętności asertywnej komunikacji można się uczyć skutecznie. Asertywność to metoda krytycznego myślenia, polegająca na wypowiadaniu się w obronie swoich poglądów lub w świetle dezinformacji. Osoby asertywne mogą być szczere i analizować informacje oraz wskazywać obszary informacji, którym brakuje treści, szczegółów lub dowodów.
Asertywność wspiera kreatywne myślenie i skuteczną komunikację. Poziom asertywności wykazywany w każdej społeczności ludzkiej jest czynnikiem praktyk społecznych i kulturowych obowiązujących w czasie badania. Na przykład w 2019 r. toczą się ogólnoświatowe dyskusje publiczne na kontrowersyjne tematy, takie jak narkomania, gwałt i wykorzystywanie seksualne kobiet i dzieci, o których nie mówiono otwarcie w 1940 r.
W rodzinach dzieci nie zawsze są zachęcane do rozwijania umiejętności asertywności i zazwyczaj muszą akceptować decyzje rodziców i przestrzegać ich. Dziś jednak zdeklarowane dzieci mogą legalnie uczestniczyć w decyzjach dotyczących ich życia od szesnastego roku życia. W drugiej połowie XX wieku asertywność stała się coraz bardziej widoczna jako umiejętność behawioralna, której uczy wielu ekspertów ds. rozwoju osobowości, terapeutów behawioralnych i terapeutów poznawczo-behawioralnych. Asertywność często kojarzona jest z pewnością siebie.